یبانیه علوم پزشکی تهران چه چیزی را تکذیب می کند؟
دانشگاه علوم پزشکی تهران در حالی سخنان منتشر شده
از سوی زالی رییس این دانشگاه را تقطیع شده و غیر دقیق می خواند
که ویدئوی حاضر نشان دهنده عدم تقطیع و نقل دقیق
اظهارات وی درباره درخواست ها از نمایندگان سازمان بهداشت جهانی است.
اساسنامه و تاریخچه
اساسنامهٔ سازمان جهانی بهداشت هدفش را دستیابی مردم به بیشترین سطح سلامت
ممکن بیان می‌کند. وظیفهٔ اصلی این سازمان مبارزه
با بیماری‌ها مخصوصاً بیماری‌های مسری شایع و ارتقاء سلامت عمومی مردم جهان است.
سازمان جهانی بهداشت یکی از نخستین آژانس‌های سازمان ملل متحد است
و اساسنامهٔ آن رسماً در اولین روز بهداشت جهانی (۷ آوریل سال ۱۹۴۸)، زمانی
که توسط ۲۶ کشور از اعضای سازمان ملل تصویب شد به کار بسته شد.
پیش از این موضوع، فعالیت‌های مذکور و باقی فعالیت‌های سازمان بهداشتِ جامعه ملل،
تحت کنترل کمیته‌ای موقتی بود. این کمیتهٔ موقتی حاصل کنفرانس بین‌المللی سلامت
(در تابستان سال ۱۹۴۶) بود. عملیات واگذاری مسئولیت‌ها به تصویب مجمع عمومی رسید.
سرویس بیماری‌های واگیر OIHP فرانسه نیز به کمیتهٔ موقتی سازمان بهداشت جهانی در ۱ ژانویه ۱۹۴۷ پیوست.
وظایف و مأموریت‌ها
WHO علاوه بر هماهنگ‌کردن تلاش‌های بین‌المللی برای پایش بیماری‌های عفونی،
مانند مالاریا و ایدز از برنامه‌هایی برای پیشگیری و درمان چنین بیماری‌هایی حمایت می‌کند.
این سازمان از تولید و توزیع واکسن‌های مؤثر و بی‌خطر،
شیوه‌های تشخیصی داروها حمایت می‌کند. WHO علاوه بر مأموریت‌های فوق
بر اساس پیمان‌های بین‌المللی ممکن است مأموریت‌های جدیدی را به عهده گیرد.
سازمان جهانی بهداشت همچنین متولی طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها یا ICD است
که دهمین تجدید نظر در آن در سال ۱۹۹۲ منتشر شد.
از دیگر کارهای WHO می‌توان به تعریف بسته مراقبت‌های اولیه سلامت یا PHC
(به انگلیسی: Primary Health Care) و ایجاد ساختارهای انگیزشی مالی و غیر مالی
جهت ترغیب کشورها در اعمال برنامه‌های بهداشتی در سطح کلان می‌باشد.
ساختار
کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت نمایندگانی
به «مجمع جهانی بهداشت» می‌فرستند، که ارگان اصلی تصمیم‌گیری
این سازمان است. این مجمع هر سال در ماه مه تشکیل جلسه می‌دهد
و علاوه بر تعیین دبیرکل سازمان برای پنج سال، سیاست‌های مالی سازمان
را بررسی می‌کند و بودجه‌های پیشنهادی برنامه‌ها را بازبینی و تأیید می‌کند.
مجمع همچنین ۳۶ عضو خود را به عنوان هیئت اجرایی برای سه سال برمی‌گزیند
تا تصمیمات و سیاست‌های مجمع را به اجرا درآورند و به مشاوره دادن و تسهیل کارها بپردازند.
همه اعضای سازمان ملل می‌توانند عضو سازمان جهانی بهداشت شوند.
سایر کشورها در صورتی که تقاضای عضویت‌شان
به تصویب اکثریت مجمع عموم جهانی بهداشت برسد، می‌توانند عضو شوند.
۱۹۳ کشور در حال حاضر عضو WHO هستند.
تمام اعضای سازمان ملل به جز لیختن‌اشتاین عضو سازمان جهانی بهداشت هستند.
دو کشور غیر عضو سازمان ملل نیو (Niue) و جزایر کوک هم عضو WHO هستند.
WHO دارای شش دفتر منطقه‌ای آفریقا (برازاویل، کنگو)،
آمریکا (واشینگتن دی‌سی، ایالات متحده)،
مدیترانه شرقی (قاهره، مصر)، اروپا (کپنهاگ، دانمارک)، جنوب شرق آسیا
(دهلی نو، هند) و غرب اقیانوسیه (مانیل، فیلی‌پین) است
که تا حد زیادی دارای خود مختاری هستند و هرکدام کشورهای منطقه خود را پوشش می‌دهند.
رئیس این دفترها که مدیر منطقه‌ای نام دارد به وسیلهٔ «کمیته منطقه‌ای» برای
پنج سال انتخاب می‌شود. هر کمیته منطقه‌ای از وزاری بهداشت کشورهای عضو تشکیل می‌شود.
علاوه بر این سازمان جهانی بهداشت در ۱۴۷ دفتر کشوری و رابط را در همه این مناطق اداره می‌کند.
معمولاً در پایتخت هر کشور یک دفتر وجود دارد که ممکن است دفاتر اقماری در سایر مناطق کشور را سرپرستی کند.
دفتر کشوری را یک پزشک تعلیم‌دیده با عنوان «نماینده سازمان جهانی بهداشت» اداره می‌کند
که ملیت کشور مربوط را ندارد. دبیرکل کنونی سازمان جهانی بهداشت، آقای تئودور آدهانوم از کشور اتیوپی است.