تایید فسخ قرارداد به علت شرط خیار
تایید فسخ قرارداد به علت شرط خیار موضوع بحث امروز ما است.
مطابق قانون مدنی دو طرف قرارداد حق دارند در قرارداد شرط کنند که که در مدتی معین بایع ( فروشنده) یا مشتری یا شخص ثالث ( شخص سومی) حق فسخ معامله را دارد
مثلاً شخصی خانه ای خریداری می کند و در مبایعه نامه شرط می کند که تا 72 ساعت حق فسخ معامله را داشته باشد.
یا شخصی فرشی دست باف می خرد و ضمن معامله شرط می کند که اگر فرش را به خانه برد و زنش آن را نپسندید زنش تا 24 ساعت حق فسخ معامله و پس دادن فرش را داشته باشد
این حق که حقی مهم و اساسی را برای یک نفر مقرر می کند تنها در صورتی به شما تعلق می گیرد
که قواعدی را در تعیین آن و اجرای آن و ابلاغ به طرف مقابل در نظر بگیرید
در غیر این صورت حقی که می تواند در مواقع مهم نجات بخش شما باشد به راحتی از دست می رود.
اسقاط کافه خیارات یعنی چه
مقررات مهم در تعیین شرط خیار
نخستین و مهم ترین شرطی که طرفین باید در مبایعه نامه یا قولنامه یا تعهد به بیع در دفترخانه رعایت کنند تا بتوانند از این حق استفاده کنند این است که طبق قانون خیار شرط باید مدت معین داشته باشد
و اگر برای خیار شرط مدت معین نگردد هم شرط باطل است و هم بیع ( خرید و فروش)
کار را به کاردان بسپارید
021-88657789
021-58784
0998-1288800
حتماً می پرسید فلسفه این کار چیست؟
تصور کنید دو طرف معامله ای کنند و در ضمن آن خیار شرط بگذارند اما مدت آن را معین نکنند.
به عبارت دیگر شخص ده سال بعد هم می تواند به اختیاری که ضمن معامله دارد استناد کند و معامله را فسخ کند و در این صورت ارزش مورد معامله مجهول می شود
و اشخاص نمی توانند به ثبات و قطعیت معاملات اعتماد کنندو اگر چنین مواردی رواج پیدا کند بازار دچار مشکل می گردد .
شما باید در صورت قرار دادن چنین شرطی دقیقاً به مدت زمان آن اشاره کنید البته اگر به مدت زمان اشاره کنید اما ابتدای آن را ذکر نکنید
ابتدای خیار شرط از ابتدای قرارداد محسوب می گردد
البته بعضی اوقات نیز مدت خیار از اوضاع و احوال ضمنی استنباط می گردد و این گونه نیست که در همه موارد باطل گردد.
وکیل ملکی خوب
ابلاغ فسخ به طرف مقابل
اگر بعد از قرارداد قصد داشتید به استناد خیار شرط معامله را فسخ کنید
بعد از انجام مشورت های لازم و دقیق باید به گونه ای فسخ قرارداد را به اطلاع طرف مقابل برسانید
متاسفانه در این جا بسیاری اکتفاء به گفته های شفاهی می کنند و
سریع نسبت به طرح دعوا اقدام می کنند و در گام اشتباه بعدی نیز فسخ معامله را از دادگاه درخواست می کنند
این در حالی است که هیچ گاه دادگاه نسبت به فسخ معامله شما اقدام نمی کند و این شما هستید که به عنوان یکی از طرفین معامله باید قرارداد را فسخ کنید
و این فسخ را به آگاهی طرف مقابل برسانید و بعد از آگاهی طرف مقابل از دادگاه درخواست کنید که قانونی بودن فسخ شما را تایید کند.
بهترین راه برای مطلع کردن طرف مقابل از فسخ قرارداد ارایه اظهارنامه است.
اظهارنامه یکی از ابزارهایی است که قانون گذار در اختیار اشخاص قرار می دهد تا
بدون طرح دعوی در محاکم اقدام به اعلام اراده و درخواست خود به طرف مقابل کنند
در واقع، با استفاده از اظهار نامه، می توانیم بدون رفتن به دادگاه و اقامه دعوا اراده و درخواستمان را به طرف مقابل اعلام نماییم.
به عبارت دیگر دادگاه اختیار فسخ معامله را ندارد و این اختیار در دستان شما است.
و شما بعد از این روند می توانید تایید فسخ قرارداد را از دادگاه درخواست کنید.