انواع چک
گفتار نخست: انواع چکهای تعریف شده در قانون
ماده 382 ق.ت. در بیان انواع چک آنرا به چکهای در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله‌کرد
تقسیم کرده است.به موجب ماده 1 قانون صدور چک انواع چک عبارتند از:
1- چک عادی 2- چک تأیید شده 3- چک تضمین شده 4- چک مسافرتی.
بند نخست: چک در وجه حامل
چک وقتی در وجه حامل است که در قسمت گیرنده‌ی وجه چک اصطلاح «حامل» نوشته شده باشد.
حامل یعنی هر کسی که چک را به بانک محال‌علیه ارائه دهد می‌تواند وجه آنرا مطالبه کند.
بند دوم: چک در وجه شخص معین
چک وقتی در وجه شخص معین است که در قسمت گیرنده‌ی وجه،نام شخص معینی نوشته شده باشد.
مقصود شخصی که چک را در وجه شخص معین صادر می‌کند این است
که شخص تعیین شده (دارنده چک) آنرا با ظهرنویسی به دیگری واگذار نکند، بلکه خودش
برای وصول آن اقدام کند. ممکن است صادرکننده چک آنرا در وجه خود صادر کند.
بند سوم: چک به حواله کرد
وقتی در قسمت گیرنده وجه چک اصطلاح «به حواله کرد آقای…» قید می‌شود
چک به حواله کرد بوده و شخصی که در متن چک تعیین شده می‌تواند
شخصاً وجه آنرا وصول کند و یا چک را از طریق ظهرنویسی به دیگری حواله (انتقال) دهد
بند چهارم: چک عادی
مطابق بند 1 ماده 1 ق.ص.چ. اصلاحی 1372،چک عادی عبارت از چکی است
که اشخاص عهده بانکها به حساب جاری خود صادر می‌کنند و دارنده آن تضمینی جز اعتبار صادرکننده آن ندارد.
بنا به تعریف،چک عادی که در حکم اسناد لازم‌الاجرا است منحصراً از طرف صاحبان حساب جاری
در وجه حامل یا شخص معین صادر می‌شود. صاحبان حساب متعهد و ملتزم به پرداخت وجه آن می‌باشند
. بند پنجم: چک تأئید شده
بند 2 ماده یک الحاقی مصوب 1372 مقرر می‌دارد: «چک تأیید شده، چکی است
که اشخاص عهده بانکها به حساب جاری خود صادر و توسط بانک محال‌علیه پرداخت وجه آن تأیید می‌شود.»
تأیید چک ممکن است بر روی هر چکی نوشته شود و بانکی که صادرکننده چک در آنجا حساب دارد موظف است
موجود بودن محل چک را روی چک تأیید کند.بعد از تأدیه موجودی چک،بانک مبلغ چک را در حساب صادرکننده
چکمسدود می‌کند و تا زمانیکه چک قابل ارائه و وصول به بانک است، موظف است مبلغ آنرا مسدود نگاه دارد.
زیرا بعد از تأیید چک بانک مسئول پرداخت آن است و مثل براتی است که براتگیری در روی آن قبولی نوشته باشد
و به این طریق صادرکننده پولی در اختیار خواهد داشت که هر کس قبول خواهد کرد. چک تأیید شده مانند
چکهای عادی ممکن است در وجه حامل باشد یا در وجه شخص معین.
بند ششم: چک تضمین شده
بند 3 ماده یک الحاقی مصوب 1372: مقرر می‌دارد: «چک تضمین شده، چکی است
که توسط بانک به عهده همان بانک به درخواست مشتری صادر و پرداخت وجه آن توسط بانک تضمین می‌شود.»
از مفاد قانون مزبور چنین مستفاد می‌شود که چک تضمین شده همان چک تأیید شده باشد،
یعنی چک باید از طرف صاحب حساب صادر شود و بانک پرداخت وجه آنرا تضمین کند.
چک تضمین شده ممکن است مانند چکهای عادی در وجه حامل یا در وجه مشخص معین صادر شود.
در حال حاضر کلیه‌ی بانکهای کشور- یا شعب آنها در خارج از کشور- مجاز به صدور چک تضمین شده می‌باشند،
چک تضمین شده بین مردم مشهور به چک رمزدار می‌باشد.
بند هفتم: چک مسافرتی
چک مسافرتی نیز به موجب بند 4 ماده 1 قانون صدور چک اصلاحی 1372،عبارت از چکی است
که توسط بانک صادر و وجه آن در هر یک از شعب آن بانک یا توسط نمایندگان و کارگزاران آن پرداخت می‌گردد.
در این نوع چک بانک صادرکننده چک متعهد پرداخت وجه آن است
ولی دارنده چک باید امضاء خود را در حضور بانک پرداخت‌کننده در ذیل چک قید نماید تا بانک بتواند
این امضاء را با امضای اول که در موقع دریافت چک بر روی سند نوشته شده است تطبیق دهد تا وجه آن قابل وصول باشد.
گفتار دوم: سایر چکها
بند نخست: چک بسته
چک بسته چکی است که در روی آن دو خط موازی کشیده شده باشد.
وجود این دو خط موازی حکایت از بسته بودن چک دارد و به این معناست
که وجه آن فقط به یک بانک یا یک مرکز چکهای پستی و یا یکی از مشتریان بانک محال‌علیه پرداخت خواهد شد.
این نوع چک فوائدی دارد؛ از جمله این که صادرکننده از خطر دزدیده شدن و یا گم شدن چک مصون است؛
زیرا سارق و یا کسی که چک را پیدا کرده است نمی‌تواند با مراجعه به بانک آنرا وصول کند و هیچ بانکی نیز حاضر نمی‌شود
این چک را قبول کرده، آنرا برای یابنده دریافت کند. به علاوه، وصول چک به این صورت نیست
که به پول نقد تبدیل شود و در اختیار دارنده قرار بگیرد، بلکه وجه این چکها فقط به حساب دارنده ریخته می‌شود.
برای آزاد کردن چک بسته صادرکننده می‌تواند بر روی خطوط موازی خط کشیده و در پشت چک، قلم خوردگی را از جانب خود گواهی نماید.
بند دوم: چک عمومی امنیبوس
اگر دارنده حساب بخواهد چکی صادر نموده و وجه آنرا از بانک دریافت دارد ولی دسته چک خود را همراه نداشته باشد،
می‌تواند از بانک تقاضا کند یک برگ چک عمومی (آزاد یا امنیبوس) در اختیار او بگذارد.
هنگام مراجعه مشتری برای دریافت چک عمومی، باید متصدی مربوطه شماره حساب وی را در پایین چک یادداشت
و مشخصاتی از قبیل مبلغ و شماره سریال چک و نام استفاده‌کننده (صاحب حساب) را در دفتر و ترسوش چک ثبت نماید.
مشتری باید دفتر و ظهر ترسوش چک را به عنوان رسید امضاء نماید.
این چک مانند چک عادی به جریان گذاشته می‌شود، ولی به هیچ عنوان ظهرنویسی و یا انتقال نمی‌پذیرد
و متصدیان حساب جاری نیز باید شماره چک را با ذکر کلمه (امنیبوس)
در دفتر وکالت حساب جاری مشتری قید نمایند که با شماره
سری دسته چکهای دارنده حساب اشتباه نشده و از آن متمایز باشد.
بند سوم: چک پستی
این نوع چک در بعضی از کشورها توسط پستخانه‌ها صادر و در اختیار مشتریان قرار داده می‌شود
تا شخصاً بتوانند در یکی از شعب پستخانه‌های کشور برای دریافت و پرداخت از آن استفاده نمایند.
بند چهارم: چکهای صندوقی
این نوع چک که معمولاً بانکها در پرداخت تعهدات خویش از آن استفاده می‌کنند چکی است
که بانکها بر روی خود کشیده و به وسیله‌ی صندوق‌دار یا یکی از مقامات مسئول بانک مزبور امضاء می‌شود.
بند پنجم: حواله‌های بانکی
معمولاً بانکها مقداری از پول خود را به صورت اعتبار نزد بانک دیگری نگهداری می‌نمایند.
حال بانک در موارد نیاز چکی تنظیم و بر روی بانک دیگر که نزد آن اعتبار دارد صادر می‌نماید.
بند ششم: چک وعده‌دار
چکی است که پرداخت وجه آن مقید به زمان باشد. یعنی تاریخ مندرج در آن مؤخر بر تاریخ واقعی تنظیم آن باشد.
نحوه رسیدگی به شکایات چک (ضمانت اجراهای عدم پرداخت چک)
به منظور رسیدن به اهداف قانونگذار در جایگزین شدن چک به جای پول نقد،
مقنن ضمانت اجراهای مختلفی پیش‌بینی نموده که به آنها پرداخته می‌شود.
در همین ابتدا باید بیان شود با توجه به موضوع اصلی پایان‌نامه که به بررسی
دعاوی حقوقی اختصاص دارد به طور مختصر به این موارد اشاره می‌شود.
مبحث نخست: طریقه اجرایی
ماده 2 ق.ص.چ. آن را در حکم اسناد لازم‌الاجرا دانسته و آنرا مانند سایر اسناد رسمی
قابل اجرا از طریق اجرای ثبت معرفی کرده است. سند لازم‌الاجرا عبارت از سندی است
که بدون صدور حکم از دادگاه قابل صدور اجرائیه برای اجرای مدلول سند باشد.