انکار و تردید یعنی چه
انکار و تردید موضوع بحث امروز ما است و به سوال های شما در این زمینه پاسخ می دهیم.
در نوشته های قبلی در مورد ادعای جعل صحبت کردیم و به اصلی ترین سوال های شما در این زمینه پاسخ دادیم و بیان کردیم که
هرکدام از طرفین دعوا که سندی رسمی یا عادی بر علیه او ابراز می شود و مورد استفاده قرار می گیرد
می تواند نسبت به اصالت آن ایراد وارد کند و ادعای جعل را مطرح کند.
قانون گذار به اشخاصی که علیه آنها سندی غیر رسمی ابراز می شود حق انکار و تردید نیز می دهد
که در ادامه به آن می پردازیم و جوانب مختلف آن و تفاوت های آن با جعل را بیان می کنیم تا اگر درگیر این مشکل هستید بتوانید به راحتی
با مطالعه این مقاله، مشکل خود را حل کنید
چگونه در برابر اسناد از خود دفاع کنیم
اولین چیزی که باید راجع به آن بحث کنیم این است که در مقابل سندی که علیه ما در دادگاه رو می شود باید چه کنیم و چه دفاعی مطرح کنیم؟
این پرسش اهمیت فراوانی دارد چرا که اسناد یکی از دلایل مهم اثبات دعوا در دادگاه می باشند و با وجود اسناد احتمال به نتیجه رسیدن
دعوا و صدور حکم علیه شما وجود دارد
دلایل دیگر اگر حتی تکمیل باشند قاضی می تواند به آنها توجه نکند مثلاً شخص اقامه دعوا می کند یا شکایت کند و در راستای اثبات
دعوای خود به دادگاه فقط شاهد معرفی می کند
شاید برای شما جالب باشد که بدانید قاضی می تواند به شهادت توجه نکند و برخلاف مفاد شهادت شاهدان رای بدهد
اما قاضی نمی تواند برخلاف مفاد و محتوای سندی که مورد قبول طرفین می باشد رای بدهد
پس اگر سندی علیه شما ابراز می شود باید بدانید که احتمال صدور رای به ضرر شما زیاد می باشد و باید بتوانید با تکنیک هایی سندی را که
به ضرر شما می باشد از دور خارج کنید
یکی از راه هایی که می توانید در این زمینه انجام بدهید دفاع در مورد ماهیت سند می باشد
به عنوان مثال کسی علیه شما سندی ابراز می کند و ادعا می کند که باید به او 1000 دستگاه کولر یا یخچال یا تلویزیون تحویل بدهید
شما در مقابل این ادعا می توانید بگویید که بله چنین تعهدی داشته ام اما به این تعهد عمل کرده ام به عبارت دیگر قبول دارید که امضای
پای فاکتور امضای شما است
اما می گویید که به تعهدتان عمل کرده اید که مطابق موازین قانونی به ادعای طرف مقابل شما رسیدگی می شود.
اما اگر امضای پایین این رسید و فاکتورها، امضای شما نباشد و ساختگی و جعلی باشد باید چه کنید؟
در این مورد شما به ماهیت قرارداد کاری ندارید بلکه ادعا می کنید شکل و ظاهر این قرارداد جعلی و ساختگی است و امضای شما نیست.
شما در این مورد علاوه بر ادعای جعل می توانید به انکار سند نیز بپردازید.
در ادامه همراه ما باشید تا شما را با این مفهوم آشنا کنیم.
جعل
طبق ماده ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی موارد جعل و تزویر مادی عبارت است از:
ساختن نوشته یا سند یا ساختن مهر یا امضای اشخاص رسمی یا غیر رسمی خراشیدن یا تراشیدن یا قلم بردن یا الحاق یا محو یا اثبات یا
سیاه کردن یا تقدیم یا تاخیر تاریخ سند نسبت به تاریخ حقیقی یا الصاق نوشته‌ای به نوشته دیگر یا بکار بردن مهر دیگری بدون اجازه صاحب
آن و نظایر اینها به قصد تقلب.
در قانون جعل معنوی نیز پیش بینی شده است که در نوشته های دیگری به تفصیل به آن پرداخته ایم.
حالا تفاوت ادعای جعل با انکار چه می باشد و در صورت لزوم باید از کدام آنها استفاده کنیم؟
انکار
کسی که علیه او سند غیر رسمی ابراز شود می‌تواند خط یا مهر یا امضا و یا اثر انگشت منتسب به خود را انکار نماید و احکام منکر بر او
مترتب می‌گردد
به عبارت دیگر اگر سندی رسمی علیه شما ابراز می شود شما نمی توانید امضای خود را انکار کنید و صرفاً می توانید ادعای جعل کنید
اما اگر سندی عادی و غیر رسمی علیه تان ابراز می شود قانون به شما حق می دهد که منکر امضای خود بشوید و در یک کلام بگویید
که این امضا، امضای من نیست.
باید دقت کنید که اگر قصد انجام این کار را دارید باید در دادگاه رک و روشن اظهار کنید که امضای خود را انکار می کنید و امضا، امضای شما نیست.
چه فرقی بین ادعای جعل یا انکار وجود دارد
شاید از ما سوال کنید که چه تفاوتی میان این موارد وجود دارد؟
در پاسخ باید بگوییم که تفاوت این دو ادعا تفاوت زمین و آسمان می باشد و بعضی اوقات برنده شدن در دادگاه فقط بستگی به استفاده
درست و شایسته شما از این موارد دارد
مهم ترین تفاوت این دو در وظیفه اثبات می باشد.
وقتی ادعای جعلیت می کنید باید آن را اثبات هم کنید به عبارت دیگر هر کسی که ادعایی می کند باید آن را اثبات کند
اما وقتی امضای خود را انکار می کنید نیازی با اثبات هیچ چیزی ندارید بلکه طرف مقابل است که وظیفه اثبات را به دوش می کشد و باید
اثبات کند که این امضا را شما زده اید.
فقط باید توجه داشته باشید که این امتیاز فقط در اسناد عادی و غیر رسمی برقرار است.
تفاوت انکار و تردید
اگر سند که در دادگاه ابراز می شود منتسب به شما نباشد می‌توانید نسبت به آن تردید کنید
مثلاً شخصی علیه وراث شخص دیگری اقامه دعوا می کند و ادعا می کند که به آنها پدرشان به آنهاپول بدهکار بوده است
شما به عنوان وراث پدر در دادگاه حاضر می شوید و به دادگاه می گویید که این امضا، امضای پدر شما نیست.
به این کار تردید می گویند.
زمان طرح این ادعا
اگر ادعای انکار یا تردید در زمان مقرر قانونی مطرح نگردد باید از آن چشم پوشی کنید چرا که مورد قبول قاضی قرار نمی گیرد
مطابق قانون
“اظهار تردید یا انکار نسبت به دلایل و اسناد ارائه شده حتی‌الامکان باید تا اولین جلسه دادرسی به عمل آید و چنانچه در جلسه دادرسی
منکر شود و یا نسبت به صحت و سقم آن سکوت نماید حسب مورد آثار انکار و سکوت بر او مترتب خواهد شد. در مواردی که رای دادگاه بدون دفاع خوانده صادرمی‌شود، خوانده ضمن واخواهی از آن، انکار یا تردید خود را به دادگاه اعلام می دارد.
نسبت به مدارکی که در مرحله واخواهی مورد استناد واقع می‌شود نیز اظهار تردید یا انکار باید تا اولین جلسه دادرسی به عمل آید.”
راه های تشخیص
بحث انکار و تردید را با بحث راه های تشخیص اصالت سند ادامه می دهیم.
در قانون برای بررسی اصالت سند راه هایی پیش بینی گردیده است و البته قاضی و دادگاه می توانند از راه های دیگری نیز که
به کشف حقیقت منجر می گردد برای احراز اصالت استفاده کنند.
این راه ها همان راه هایی است که که در بحث احراز جعلیت سند هم به آن اشاره کردیم و از لحاظ بررسی اصالت سند تفاوتی میان
این دو ادعا وجود ندارد
از جمله راه هایی که برای این امر به کار می رود عبارتند از:
۱-تطبیق مفاد سند با اسناد و دلایل دیگر
۳-تطبیق خط و امضاء.
۴-ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری
۵-استکتاب.
حتما بخوانید: وکیل متخصص جعل