تفاوت حکم و قرار چیست؟
قبل از این که به تعریف و فرق بین حکم و قرار بپردازیم خوب است تا با مفهوم رأی آشنا شویم.
پس باید در ابتدا این سوال را مطرح کنیم که رای چیست؟
نظر به قانون آیین دادرسی مدنی به تصمیمی که قاضی یک دادگاه در مورد یک دعوا می گیرد، رأی می گوییم که این رأی شامل حکم و یا قرار می باشد.
به این ترتیب تمام مقرراتی که در مورد رأی در قانون آیین دادرسی مدنی موجود است، هم در مورد حکم جریان دارد و هم قرار.
حکم چیست؟
حکم از اهمیت بسیار بالایی در سیستم قضایی و حقوقی برخوردار می باشد.
و در واقع زمانی که دادگاه ها مبادرت به وضع قرار می نمایند یا دستورات دیگری را صادر می کنند.
در حال بررسی یک پرونده ی باشند تا بتوانند در خصوص آن به یک حکم دست پیدا کنند.
در نتیجه اغلب قرارها در راستای اهدافی صادر می شوند که به صدور حکم منتهی گردند.
برای درک تفاوت حکم و قرار اکنون به توضیح قرار خواهیم پرداخت.
قرار چیست؟
اکنون که با حکم آشنا شدید باید بدانید که هرکدام از آراء دادگاه ها که در قالب حکم صادر نشود نوعی قرار می باشد. در واقع این تعریفی است که بسیاری از دکترین حقوق در خصوص قرار عنوان داشته اند و آن را شامل قرار مقدماتی، قرار قاطع و قرار شبه قاطع می دانند.
این در حالی است که حکم تنها یک رای قاطع می باشد.
البته بیشتر ما قرارها را با عناوین واقعی آن ها مانند قرار بازداشت، قرار وثیقه، قرار کفالت و … می شناسیم.
در صورتی که بخواهیم آن را به صورت دقیق تر تعریف کنیم باید گفت که قرار عبارت است از نوعی تصمیم قضایی که از طرف مقامات قضایی در طول تحقیقات مقدماتی و در مقام انجام دادن تحقیق و در موارد استثنایی هم در جریان محاکمه و رسیدگی به پرونده در دادگاه صادر می گردد.
و این تصمیم ممکن است ناظر به متهم، اشخاص ثالث یا در مورد اشیاء و اموال باشد. پس می توان گفت قرار عبارت است از تصمیم دادگاه در امر ترافعی که کلاً یا بعضاً قاطع دعوی و خصومت نباشد.
برای ارتباط با وکلای متخصص با شماره ی
021-58784 تماس بگیرید.
چه فرقی بین حکم و قرار وجود دارد؟
اکنون به موضوع اصلی مطلب یعنی تفاوت حکم با قرار خواهیم پرداخت.
اولین تفاوت این دو رای در این است که حکم فقط توسط قاضی صادر می‌شود، اما دادیار، دادستان و … نیز می‌توانند قرار را صادر نمایند.
و همچنین حکم منجر به مختومه شدن یک دعوا می‌شود، اما قرار در خلال بررسی پرونده صادر می گردد و بعد از صدور آن، پرونده همچنان باز می‌ماند.
از طرفی دیگر، حکم ممکن است برای شخص محکوم مجازات مالی و یا حبس و … به دنبال داشته باشد در صورتی که قرار چنین آثاری ندارد و این امکان وجود دارد که با صدور آن، شخص به چیزی محکوم نگردد.
در نهایت باید به این نکته هم توجه داشت که قاضی برای صدور حکم باید به ماهیت دعوا ورود پیدا کند و به ادعای مطرح شده رسیدگی نماید. در حالی که برای صدور قرار، نیازی به ورود به ماهیت دعوا نمی باشد.