(صدور)قانون صدور چک و حسابهای جاری

 

قانون صدور چک و حسابهای جاری
قانون صدور چک و حسابهای جاری

این قانون که در ۲۳ مادّه انواع چک و چگونگی صدور آن‌ها را بیان می‌کند

و مقرّراتی شایسته در مورد شرایط متخلفین از این مواد را در برندارد،

در سال ۱۳۵۵ به تصویب مجلس شورای ملّی رسیده‌است

سپس قانون «اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب تیر ماه ۱۳۵۵»

در تاریخ ۱۱/۸/۱۳۷۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی و در تاریخ ۱۹/۸/۱۳۷۲ به

تأیید شورای نگهبان رسیده‌است؛ و بعد از ان قانون «اصلاح موادی از قانون صدور چک»

مصوب ۲/۶/۱۳۸۲ در متن اصلاح، الحاق و تلفیق گردیده‌است.

قانون اصلاح قانون چک در تاریخ ۱۳/۸/۱۳۹۷ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

امروزه بسیاری از روابط اقتصادی و مالی از طریق چک انجام می‌شود

و بخاطر مشکلاتی که نقدینگی در گردش برای افراد جامعه فراهم می‌آید

سعی وافر دولت‌ها بر این قرار گرفته که از چک ابزاری بسازند

که جایگزین پول و نقدینگی باشد و به آن چنان اعتبار و اهمیتی بدهند

که افراد اجتماع به راحتی آن را در روابط مالی خود بکار گیرند.

حقیقت امر آن است که نقش اقتصادی چک بسیار سرنوشت ساز

و خطیر می‌باشد. زیرا این تأسیس حقوقی کارکردهای خاصی را بر عهده گرفته‌است.

ماده ۲۱: (اصلاحی ۱۳۷۲٫۸٫۱۲ و 13.08.1397) بانک‌ها مکلفند کلیه حسابهای جاری اشخاصی

را که بیش از یکبار چک بی‌محل صادرکرده و تعقیب آنها منجر به صدور کیفرخواست شده باشد

بسته و تا سه سال به نام آنها حساب جاری دیگری باز ننمایند.

تبصره ۱ (الحاقی 13/08/1397) بانک مرکزی مکلف است

با تجمیع اطلاعات گواهینامه‌های عدم پرداخت و آرای قطعی محاکم درباره چک

در سامانه یکپارچه خود، امکان دسترسی برخط بانک‌ها و مؤسسات اعتباری را به سوابق صدور

و پرداخت چک و همچنین امکان استعلام گواهینامه‌های عدم پرداخت را برای

مراجع قضائی و ثبتی از طریق شبکه ملی عدالت ایجاد نماید. قوه قضائیه نیز مکلف است

امکان دسترسی برخط بانک مرکزی به احکام ورشکستگی، اعسار از پرداخت محکوم‌به و همچنین

آرای قطعی صادرشده درباره چک‌های برگشتی و دعاوی مطروحه طبق ماده (۱۶) این قانون

به همراه گواهینامه عدم پرداخت مربوط را از طریق سامانه سجل محکومیت‌های مالی فراهم نماید.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۳۷۲٫۸٫۱۱) ضوابط و مقرارت مربوط به محرومیت افراد از افتتاح

حساب جاری و نحوه پاسخ به استعلامات بانک‌ها به موجب آیین‌نامه‌ای خواهد بود

که ظرف مدت سه‌ماه توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تنظیم و به تصویب هیات دولت می‌رسد.

ماده ۲۱ مکرر: بانک مرکزی مکلف است ظرف مدت دو سال پس از لازم‌الاجراء شدن

این قانون در مورد اشخاص ورشکسته، معسر از پرداخت محکوم به یا دارای چک برگشتی رفع سوءاثر نشده،

از دریافت دسته چک و صدور چک جدید در سامانه صیاد و استفاده از چک موردی جلوگیری کرده

و همچنین امکان استعلام آخرین وضعیت صادر کننده چک شامل سقف اعتبار مجاز،

سابقه چک برگشتی در سه‌سال اخیر و میزان تعهدات چک‌های تسویه‌نشده

را صرفاً برای کسانی که قصد دریافت چک را دارند، فراهم نماید.

سامانه مذکور به نحوی خواهد بود که صدور هر برگه چک مستلزم ثبت هویت دارنده،

مبلغ و تاریخ مندرج در چک برای شناسه یکتای برگه چک توسط صادرکننده بوده

و امکان انتقال چک به شخص دیگر توسط دارنده تا قبل از تسویه آن، با ثبت هویت شخص جدید

برای همان شناسه یکتای چک امکان‌پذیر باشد. مبلغ چک نباید از اختلاف

سقف اعتبار مجاز و تعهدات چک‌های تسویه نشده بیشتر باشد.

تبصره ۱- در مورد چک‌هایی که پس از گذشت دو سال از لازم‌الاجراء شدن این قانون صادر می‌شوند،

تسویه چک صرفاً در سامانه تسویه چک (چکاوک) طبق مبلغ و تاریخ مندرج در سامانه و در وجه دارنده
نهائی چک براساس استعلام از سامانه صیاد انجام خواهد شد

و در صورتی‌که مالکیت آن‌ها در سامانه صیاد ثبت نشده باشد،

مشمول این قانون نبوده و بانک‌ها مکلفند از پرداخت وجه آن‌ها خودداری نمایند.

در این موارد، صدور و پشت‌نویسی چک در وجه حامل ممنوع است

و ثبت انتقال چک در سامانه صیاد جایگزین پشت نویسی چک خواهد بود.

چک‌هایی که تاریخ صدور آن‌ها قبل از زمان مذکور باشد، تابع قانون زمان صدور می‌باشد.
تبصره ۲- ممنوعیت‌های این ماده در مورد اشخاص ورشکسته،

معسر از پرداخت محکوم به یا دارای چک برگشتی رفع سوءاثر نشده که به وکالت

یا نمایندگی از طرف صاحب حساب اعم از شخص حقیقی یا حقوقی اقدام می‌کنند نیز مجری است.

ماده ۲۲ : (اصلاحی ۱۳۸۲٫۶٫۲) در صورتی که به متهم دسترسی حاصل نشود،

آخرین نشانی متهم در بانک محال‌علیه اقامتگاه قانونی او محسوب می‌شود

و هرگونه ابلاغی به نشانی مزبور به عمل می‌آید. هرگاه متهم حسب مورد

به نشانی بانکی یا نشانی تعیین‌شده شناخته نشود با چنین محلی وجود نداشته باشد

گواهی مامور به منزله ابلاغ اوراق تلقی می‌شود و رسیدگی به متهم بدون لزوم احضار متهم وسیله مطبوعات ادامه خواهد یافت.

ماده ۲۳: دارنده چک می‌تواند با ارائه گواهینامه عدم پرداخت،

از دادگاه صالح صدور اجرائیه نسبت به کسری مبلغ چک

و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه قانونی را درخواست نماید.

دادگاه مکلف است در صورت وجود شرایط زیر حسب مورد علیه صاحب حساب، صادر کننده

یا هر دو اجرائیه صادر نماید. الف- در متن چک، وصول وجه آن منوط به تحقق شرطی نشده باشد.

ب- در متن چک قید نشده باشد که چک بابت تضمین انجام معامله یا تعهدی است.

ج- گواهینامه عدم پرداخت به دلیل دستور عدم پرداخت طبق ماده (۱۶) این قانون و تبصره‌های آن صادر نشده باشد.

صادرکننده مکلف است ظرف مدت ده روز از تاریخ ابلاغ اجرائیه، بدهی خود را بپردازد،

یا با موافقت دارنده چک ترتیبی برای پرداخت آن بدهد یا مالی معرفی کند که اجرای حکم را میسر کند؛

در غیر این‌صورت حسب درخواست دارنده، اجرای احکام دادگستری، اجرائیه را طبق

«قانون نحوه محکومیت‌های مالی مصوب ۲۳/۳/۱۳۹۴» به مورد اجراء گذاشته و نسبت به استیفای مبلغ چک اقدام می‌نماید.

اگر صادرکننده یا قائم مقام قانونی او دعاوی مانند مشروط یا بابت تضمین بودن

چک یا تحصیل چک از طریق کلاهبرداری یا خیانت در امانت یا دیگر جرائم در مراجع قضائی اقامه کند،

اقامه دعوی مانع از جریان عملیات اجرائی نخواهد شد؛ مگر در مواردی که مرجع قضائی ظن قوی پیدا کند

یا از اجرای سند مذکور ضرر جبران ناپذیر وارد گردد که در این صورت با أخذ تأمین مناسب،

قرار توقف عملیات اجرایی صادر می‌نماید. در صورتی که دلیل ارائه شده مستند

به سند رسمی باشد یا اینکه صادرکننده یا قائم مقام قانونی مدعی مفقود شدن چک بوده

و مرجع قضائی دلایل ارائه شده را قابل قبول بداند، توقف عملیات اجرائی بدون أخذ تأمین صادر خواهد شد.

به دعاوی مذکور خارج از نوبت رسیدگی خواهد شد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا