اگر اموال بدهکار در مزایده به فروش نرود، چه باید کرد؟
مقدمه
در جامعه امروزی، که روابط اقتصادی و مالی نقش محوری در زندگی افراد و کسب‌وکارها ایفا می‌کند، مواجهه با بدهی‌ها و چالش‌های مرتبط با آن امری اجتناب‌ناپذیر است.
یکی از ابزارهای قانونی که برای وصول مطالبات به کار گرفته می‌شود، فرآیند توقیف و فروش اموال بدهکاران از طریق مزایده است.
این روش، که معمولاً تحت نظارت مراجع قضایی یا اجرایی مانند اجرای احکام مدنی انجام می‌شود، به‌عنوان راهی برای حفظ حقوق طلبکاران و ایجاد تعادل در نظام حقوقی طراحی شده است.
با این حال، گاهی اوقات این فرآیند با مانع مواجه می‌شود و اموال عرضه‌شده در مزایده خریداری نمی‌شوند.
این وضعیت می‌تواند برای طلبکاران که به دنبال بازپس‌گیری سرمایه خود هستند، برای بدهکاران که پرداخت نشدن بدهی شان و عواقب آن هستند و حتی برای سیستم قضایی که وظیفه نظارت دارد، چالش‌برانگیز باشد.
هدف این مقاله، ارائه یک راهنمای جامع و انسانی است که نه‌تنها جنبه‌های حقوقی این موضوع را پوشش دهد، بلکه به ابعاد اجتماعی، عاطفی و عملی آن نیز توجه کند.
ما در این متن، با زبانی ساده و قابل‌فهم، به شما کمک می‌کنیم تا با آگاهی کامل از شرایط، بهترین تصمیم را بگیرید.
این مقاله با بررسی دلایل ناکامی مزایده، تحلیل پیامدهای آن و ارائه راهکارهای عملی، تلاشی است برای روشن کردن مسیر پیش رو.
با ما همراه باشید تا به‌صورت گام‌به‌گام این موضوع را کاوش کنیم.
فرآیند برگزاری مزایده و جایگاه آن در نظام حقوقی
قبل از ورود به بحث اصلی، درک فرآیند برگزاری مزایده و نقش آن در وصول مطالبات ضروری است. پس از صدور حکم قضایی و ارجاع پرونده به اجرای احکام مدنی، وظیفه دادورز و قاضی اجرای احکام آغاز می‌شود.
این افراد با تلاش فراوان، به دنبال شناسایی اموال منقول (مانند وسایل نقلیه، اثاثیه منزل یا تجهیزات کاری) و غیرمنقول (مانند زمین، خانه یا مغازه) بدهکار هستند.
این فرآیند نیازمند بررسی دقیق اسناد، استعلام از نهادهای مربوطه (مانند ثبت اسناد و املاک) و گاهی همکاری با کارشناسان رسمی است.
در برخی موارد، بدهکار با پذیرش حکم، خود اقدام به معرفی اموالش می‌کند. این همکاری می‌تواند زمان و هزینه‌های فرآیند را کاهش دهد.
پس از شناسایی، اموال توقیف شده و مطابق قانون اجرای احکام مدنی، تنها راه قانونی فروش این اموال، برگزاری مزایده است.
این روش به‌گونه‌ای طراحی شده که اموال به بالاترین قیمت ممکن فروخته شوند تا هم طلب طلبکار وصول شود و هم حقوق بدهکار تا حد ممکن حفظ گردد.
با این حال، استثناهایی نیز در قانون پیش‌بینی شده است. برای مثال، اگر اموال ضایع شدنی (مانند محصولات کشاورزی فاسدشدنی) باشند، یا نگه‌داری آن‌ها هزینه زیادی داشته باشد (مانند حیوانات زنده)، یا ادامه توقیف باعث کاهش قابل‌توجه ارزش مال شود (مانند ماشین‌آلات صنعتی که نیاز به تعمیر دارند)، فروش بدون رعایت تشریفات مزایده ممکن است.
اما در شرایط عادی، مزایده تنها مسیر قانونی است که تضمین می‌کند فرآیند شفاف و منصفانه برگزار خواهد شد.
بحث تفاضل دیه در پرونده قتل الهه حسین نژاد
چرا اموال در مزایده به فروش نمی‌رسند؟
عدم موفقیت یک مزایده می‌تواند به دلایل متعددی رخ دهد. شناخت این دلایل، اولین گام برای یافتن راه‌حل است. در ادامه، به تفصیل به این عوامل پرداخته می‌شود:
۱. قیمت‌گذاری غیرواقعی
یکی از شایع‌ترین علل، تعیین قیمت پایه‌ای است که با ارزش واقعی اموال همخوانی ندارد. اگر قیمت اولیه بیش از حد بالا باشد، خریداران بالقوه ممکن است از شرکت در مزایده منصرف شوند، به‌ویژه اگر احساس کنند که سرمایه‌گذاری آن‌ها با ریسک بالایی همراه است.
برای مثال، تصور کنید خانه‌ای قدیمی در یک روستای دورافتاده قرار دارد که به دلیل عدم دسترسی به امکانات مدرن (مانند آب، برق پایدار یا جاده مناسب) تقاضای کمی دارد.
اگر کارشناس مربوطه بدون در نظر گرفتن این شرایط، قیمت را بر اساس ارزش املاک شهری (مثلاً ۲ میلیارد تومان برای یک خانه در تهران) تعیین کند، احتمالاً هیچ خریداری حاضر به پرداخت این مبلغ نخواهد بود.
برعکس، اگر قیمت بیش از حد پایین باشد، ممکن است ارزش واقعی دارایی به ضرر بدهکار نادیده گرفته شود.
۲. کمبود اطلاع‌رسانی
یکی دیگر از عوامل مهم، نحوه اطلاع‌رسانی درباره مزایده است. اگر آگهی به‌درستی منتشر نشود یا به دست خریداران بالقوه نرسد، تعداد شرکت‌کنندگان کاهش می‌یابد.
این مشکل در مناطق دورافتاده یا در مواردی که رسانه‌های محلی (مانند روزنامه‌های محلی یا اطلاعیه‌های دهیاری‌ها) کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، بیشتر دیده می‌شود.
برای مثال، اگر آگهی فقط در یک وب‌سایت قضایی منتشر شود و خریداران محلی از آن بی‌اطلاع باشند، نتیجه چندان مثبتی به همراه نخواهد داشت.
البته هم اکنون تمامی آگهی ها به صورت الکترونیکی منتشر می گردد و حتی فرآیند مزایده نیز به صورت اینترنتی و از طریق سامانه ستاد انجام می شود.
برگزاری مزایده از طریق سامانه ستاد
۳. شرایط بازار
وضعیت اقتصادی کشور نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. در زمان‌هایی که بازار خرید و فروش املاک یا خودروها راکد است (مثلاً به دلیل رکود اقتصادی یا افزایش نرخ تورم)، افراد کمتر به سرمایه‌گذاری در مزایده‌ها تمایل نشان می‌دهند.
به‌عنوان نمونه، در سال‌های اخیر که قیمت‌ها به‌سرعت در حال تغییر بوده‌اند، بسیاری از افراد ترجیح داده‌اند پول خود را در بازار طلا نگه دارند تا در املاک سرمایه‌گذاری کنند.
۴. وضعیت اموال
اگر اموال توقیف‌شده آسیب‌دیده، قدیمی یا نیازمند تعمیرات باشند، خریداران ممکن است از خرید آن‌ها خودداری کنند، مگر اینکه قیمت به‌طور قابل‌توجهی کاهش یابد.
برای مثال، یک دستگاه ماشین‌آلات صنعتی که بیش از ۱۰ سال از عمر آن گذشته و نیاز به تعمیر دارد، ممکن است در مزایده جذابیتی نداشته باشد، حتی اگر قیمت پایه پایین باشد.
۵. عدم اعتماد به فرآیند
در برخی موارد، خریداران به دلیل تجربه‌های گذشته یا شایعات درباره شفافیت فرآیند، از شرکت در مزایده امتناع می‌کنند. این موضوع به‌ویژه در مناطقی که اعتماد عمومی به نهادهای قضایی کمتر است، بیشتر دیده می‌شود.
پیامدهای عدم فروش اموال در مزایده
وقتی اموال در مزایده به فروش نرسد، چند نتیجه احتمالی به وجود می‌آید که هر یک تأثیرات خاص خود را دارند:
۱. تأخیر در وصول طلب
طلبکار ممکن است مدت‌ها در انتظار دریافت مطالبات خود بماند. این تأخیر می‌تواند مشکلات مالی بیشتری برای او ایجاد کند، به‌ویژه اگر کسب‌وکارش به این پول وابسته باشد.
برای مثال، یک شرکت کوچک که از یک بدهکار بزرگ طلب دارد، ممکن است به دلیل عدم وصول، نتواند حقوق کارمندانش را پرداخت کند.
۲. افزایش هزینه‌ها
نگه‌داری اموال توقیف‌شده هزینه‌هایی مانند اجاره انبار و هزینه‌های حفاظتی را به دنبال دارد. این هزینه‌ها ممکن است بر دوش طلبکار، بدهکار یا سیستم قضایی بیفتد.
به‌عنوان نمونه، اگر یک خودرو در توقیف بماند، هزینه پارکینگ و بیمه آن باید پرداخت شود.
۳. فشار روانی و اجتماعی
این وضعیت می‌تواند تنش‌های عاطفی و اجتماعی را افزایش دهد.
بدهکار ممکن است احساس کند که اموالش بی‌جهت در توقیف باقی مانده و این موضوع به روابط خانوادگی یا اجتماعی او آسیب بزند.
از سوی دیگر، طلبکار نیز ممکن است تحت فشار مالی و روانی قرار گیرد.
قانون چه می‌گوید و چه راهکارهایی وجود دارد؟
قانون‌گذار برای مدیریت این شرایط، گزینه‌هایی را در اختیار طلبکار (محکوم‌له) قرار داده است. این انتخاب‌ها به طلبکار اجازه می‌دهند بر اساس منافع خود تصمیم‌گیری کند.
در ادامه، این راهکارها را با جزئیات و مثال‌های عملی بررسی می‌کنیم:
۱. معرفی مال دیگر برای توقیف و مزایده
طلبکار می‌تواند از دادگاه بخواهد اموال دیگری از بدهکار شناسایی و توقیف شود. این گزینه زمانی مناسب است که طلبکار معتقد باشد اموال دیگری وجود دارد که فروش آن‌ها آسان‌تر است.
برای مثال، اگر یک خودرو در مزایده به فروش نرود، طلبکار می‌تواند درخواست توقیف یک قطعه زمین یا یک مغازه را بدهد.
این فرآیند نیازمند ارائه مدارک (مانند اسناد مالکیت یا استعلام از ثبت اسناد) و پیگیری مجدد است. با این حال، باید توجه داشت که شناسایی اموال جدید ممکن است زمان‌بر باشد و نیاز به همکاری دادورز داشته باشد.
۲. قبول مال به قیمت ارزیابی‌شده
طلبکار می‌تواند معادل طلب خود از اموال توقیف‌شده را به قیمتی که توسط کارشناس تعیین شده، قبول کند. این گزینه به‌ویژه در مورد املاک غیرمنقول مانند خانه، زمین یا آپارتمان کاربرد دارد.
برای مثال، اگر ارزش کارشناسی یک خانه ۵۰۰ میلیون تومان باشد و طلب طلبکار ۳۰۰ میلیون تومان باشد، طلبکار می‌تواند سه‌چهارم آن را به‌عنوان تسویه قبول کند.
در این حالت، بدهکار تا دو ماه از تاریخ مزایده فرصت دارد با پرداخت کامل بدهی، خسارات و هزینه‌های اجرایی، مانع انتقال مال شود.
اگر این مهلت سپری شود، دادگاه دستور انتقال مال را صادر می‌کند. این گزینه برای طلبکار تضمین‌کننده است، اما می‌تواند برای بدهکار استرس‌زا باشد، به‌ویژه اگر ارزش واقعی مال بیشتر از طلب باشد.
۳. تقاضای تجدید مزایده
طلبکار می‌تواند درخواست برگزاری مجدد مزایده را بدهد. در این حالت، مال به هر قیمتی که خریدار پیدا کند، فروخته می‌شود. این گزینه می‌تواند به ضرر بدهکار باشد، زیرا ممکن است مال به قیمتی کمتر از ارزش کارشناسی فروخته شود.
برای مثال، اگر یک زمین به ارزش ۱ میلیارد تومان در مزایده اول خریداری نشود و در مزایده دوم به ۶۰۰ میلیون تومان فروخته شود، بدهکار متحمل ضرر قابل‌توجهی خواهد شد.
هزینه آگهی مجدد نیز بر عهده طلبکار است. اگر چند طلبکار وجود داشته باشند، نظر اکثریت آن‌ها (بر اساس مبلغ طلب) تعیین‌کننده خواهد بود.
این گزینه می‌تواند سریع‌تر به نتیجه برسد، اما ریسک کاهش قیمت و افزایش هزینه‌ها (مانند آگهی مجدد) را به همراه دارد.
برای دریافت وقت مشاوره حضوری یا تلفنی با وکیل متخصص مزایده با شماره های زیر تماس بگیرید
۰۲۱-۵۸۷۸۴
۰۲۱-۸۸۶۵۷۷۸۹
۰۹۹۸-۱۲۸۸۸۰۰
تنفیذ مزایده چیست و چگونه انجام می‌شود؟
تنفیذ مزایده به معنای تأیید رسمی نتیجه مزایده توسط دادگاه است. تا زمانی که این تأیید انجام نشود، انتقال مال به خریدار نهایی نمی‌شود.
این فرآیند به بدهکار فرصت می‌دهد تا در صورت امکان، بدهی خود را تسویه کند و از انتقال اموالش جلوگیری کند.
برای مثال، اگر بدهکار بتواند ظرف دو ماه، کل طلب (به همراه جریمه‌ها و هزینه‌ها) را پرداخت کند، مال به طلبکار منتقل نمی‌شود.
پس از انقضای این مهلت، دادگاه با بررسی اسناد و مدارک، تنفیذ را صادر می‌کند. این مرحله معمولاً شامل جلسات دادگاه، استعلام‌های نهایی و صدور حکم کتبی است.
مزایا و معایب هر گزینه
هر یک از این راهکارها نقاط قوت و ضعف خود را دارد که باید با دقت بررسی شوند:
- معرفی مال دیگر: مزیت آن انعطاف‌پذیری است، زیرا طلبکار می‌تواند اموالی را انتخاب کند که فروش آن‌ها آسان‌تر باشد. اما این روش ممکن است زمان‌بر باشد و نیاز به تحقیقات بیشتری داشته باشد.
- قبول مال به قیمت ارزیابی: برای طلبکار تضمین‌کننده است، زیرا مال به‌صورت مستقیم به او منتقل می‌شود. اما بدهکار را تحت فشار قرار می‌دهد و ممکن است به فروش دارایی با قیمت کمتر منجر شود.
- تجدید مزایده: ممکن است سریع‌تر به نتیجه برسد، اما ریسک کاهش قیمت و افزایش هزینه‌ها (مانند آگهی مجدد) را به همراه دارد.
راهنمای گام‌به‌گام برای مدیریت وضعیت
برای اینکه طلبکاران و بدهکاران بتوانند به‌صورت مؤثر با این شرایط برخورد کنند، یک راهنمای گام‌به‌گام می‌تواند بسیار مفید باشد. این مراحل به شما کمک می‌کند تا با برنامه‌ریزی دقیق عمل کنید:
گام اول: آگاهی از وضعیت پرونده
- ابتدا مطمئن شوید که از آخرین وضعیت پرونده خود (از جمله نتیجه مزایده و گزارش کارشناس) آگاه هستید. برای این کار، می‌توانید به اجرای احکام مدنی مراجعه کنید یا با وکیل خود تماس بگیرید.
- اسناد مربوط به توقیف و مزایده (مانند آگهی، گزارش کارشناسی و صورت‌جلسات) را جمع‌آوری کنید.
گام دوم: مشورت با وکیل متخصص
- یک وکیل با تجربه در زمینه اجرای احکام یا ابطال مزایده انتخاب کنید. وکیل می‌تواند با بررسی اسناد، گزینه‌های قانونی را به شما توضیح دهد.
- سؤالاتی مانند “آیا اموال دیگری برای توقیف وجود دارد؟” یا “تجدید مزایده به نفع من است یا خیر؟” را با وکیل مطرح کنید.
گام سوم: ارزیابی گزینه‌های قانونی
- گزینه‌های موجود (معرفی مال دیگر، قبول مال به قیمت ارزیابی، یا تجدید مزایده) را با دقت بررسی کنید. برای مثال، اگر طلب شما ۲۰۰ میلیون تومان است و یک خانه ۴۰۰ میلیون تومانی در توقیف است، محاسبه کنید که قبول مال به نفع شماست یا خیر چرا که قبول چنین مالی منجر به مالکیت مشاع می شود و شاید شما را با مشکلات بزرگ تری رو به رو کند و برای تقسیم مال خود مجبور به مراجعه به دادگاه شوید.
- عواملی مانند هزینه‌ها، زمان و ارزش اموال را در نظر بگیرید.
گام چهارم: اقدام قانونی
- درخواست خود (مانند تقاضای توقیف مال دیگر یا تجدید مزایده) را به‌صورت کتبی به دادگاه ارائه دهید. این درخواست باید شامل دلایل و مدارک لازم باشد.
- اگر گزینه قبول مال را انتخاب کرده‌اید، با بدهکار هماهنگ کنید تا در صورت تمایل، بدهی را تسویه کند.
گام پنجم: پیگیری مداوم
- پس از ارائه درخواست، به‌صورت هفتگی وضعیت را از دادگاه یا وکیل پیگیری کنید. این کار از تأخیرهای غیرضروری جلوگیری می‌کند.
- اگر هزینه‌هایی (مانند آگهی مجدد) بر عهده شماست، بودجه لازم را آماده کنید.
گام ششم: مدیریت نتایج
- در صورت موفقیت (فروش مال یا انتقال آن)، اسناد انتقال را دریافت کنید و تسویه را نهایی کنید.
- اگر نتیجه‌ای حاصل نشد، با وکیل خود مشورت کنید تا استراتژی جدیدی طراحی شود.
نوبت دهی اداره پنجم ثبت اسناد ( مهریه)
توصیه‌های عملی برای مدیریت وضعیت
برای موفقیت در این فرآیند، رعایت برخی نکات عملی ضروری است:
- مشاوره با وکیل متخصص: همکاری با یک وکیل مجرب که در زمینه ابطال یا مدیریت مزایده تخصص دارد، می‌تواند به شما کمک کند بهترین گزینه را انتخاب کنید. وکیل می‌تواند با بررسی اسناد و شرایط، راهکارهای قانونی مناسب را پیشنهاد دهد.
- بررسی دقیق اموال: قبل از هر تصمیم، وضعیت اموال توقیف‌شده (مانند میزان آسیب‌دیدگی، موقعیت جغرافیایی یا تقاضای بازار) را با دقت ارزیابی کنید. این کار از اتخاذ تصمیمات غیرمنطقی جلوگیری می‌کند.
- مذاکره با بدهکار: در برخی موارد، گفت‌وگو با بدهکار برای تسویه خارج از دادگاه می‌تواند راه‌حل بهتری باشد. برای مثال، اگر بدهکار بتواند بخشی از طلب را نقدی پرداخت کند، ممکن است طلبکار از پیگیری مزایده صرف‌نظر کند.
- پیگیری مداوم: از طریق تماس با اجرای احکام یا وکیل، از آخرین وضعیت پرونده خود آگاه شوید تا از تأخیرهای غیرضروری جلوگیری شود.
نمونه‌های واقعی و درس‌هایی از آن‌ها
برای روشن‌تر شدن موضوع، به چند مثال واقعی توجه کنید:
- مورد اول: در یک پرونده در شهر مشهد، یک دستگاه کامیون به دلیل قیمت‌گذاری بالا در مزایده اول به فروش نرفت. طلبکار پس از مشورت با وکیل، درخواست توقیف یک انبار متعلق به بدهکار را داد که در مزایده دوم به فروش رفت.
- مورد دوم: در تهران، یک آپارتمان به دلیل موقعیت نامناسب در مزایده اولیه خریداری نشد. طلبکار آن را به قیمت کارشناسی قبول کرد، اما بدهکار با فروش دارایی دیگر، بدهی را تسویه کرد و از انتقال مال جلوگیری نمود.
آیا در صورت معرفی مال با سوءنیت از سوی بدهکار می‌توان او را جلب کرد؟
یکی از مسائل مهم در این زمینه، زمانی است که بدهکار با سوءنیت مالی معرفی می‌کند که می‌داند به‌سختی فروش می رود یا اصلاً فروش نمی رود.
آیا در این صورت می توان بدهکار را جلب کرد یا چون در هر حال مال معرفی کرده است امکان جلب و دستگیری بدهکار وجود ندارد؟
ضمانت نامه بانکی، سفته یا چک؟ کدام یک برای تضمین معاملات بهتر است؟
اختلاف نظر قضایی
بعضی قضات معتقدند که چون بدهکار به وظیفه خود عمل کرده و مال معرفی کرده و مال به مزایده رفته و در مزایده به فروش نرفته امکان جلب بدهکار وجود ندارد و طبلکار باید مال را در قبال بدهی خود قبول کند
اما در مقابل این نظر بعضی قضات دستور بازداشت بدهکار را صادر می کنند چرا که مطابق قانون بدهکار باید مالی معرفی کند که منجر به فروش شود.
ماده ۳۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی در این مورد مقرر می کند که:
« همین که اجرائیه به محکوم‌علیه ابلاغ شد محکوم‌علیه مکلف است ظرف ده روز مفاد آن را به موقع اجرا بگذارد یا ترتیبی برای پرداخت محکوم‌به بدهد یا مالی معرفی کند که اجرا حکم و استیفای محکوم‌به از آن میسر باشد »
پس وقتی بدهکار مالی معرفی می کند که در دو مرحله مزایده به فروش نمی رود یعنی به وظیفه خودش عمل نکرده پس مجوز بازداشت او وجود دارد چرا که اقتضای انصاف این گونه است.
شرایط جلب بدهکار
برای جلب بدهکار، شرایط زیر باید برقرار باشد:
- درخواست طلبکار: طلبکار باید به‌طور رسمی درخواست جلب بدهکار را به دادگاه ارائه دهد.
- عدم پرداخت بدون عذر موجه: بدهکار باید بدون دلیل معتبر از پرداخت بدهی خودداری کند.
- عدم ارائه درخواست اعسار: بدهکار باید ظرف ۳۰ روز پس از اطلاعیه اجرایی، درخواست اعسار ارائه دهد و ثابت کند که مالی قابل فروش ندارد. اگر این کار را نکند، جلب او ممکن است.
- عدم وجود مال قابل فروش: اگر مال معرفی‌شده به فروش نرود و هیچ مال دیگری یافت نشود (جز اموال مستثنیات دین مانند لوازم ضروری زندگی)، جلب بدهکار ممکن است.
نتیجه‌گیری
عدم فروش اموال در مزایده پایان راه نیست. قانون‌گذار با ارائه گزینه‌های مختلف، به طلبکار و بدهکار امکان می‌دهد تا با توجه به شرایط خود، بهترین راه را انتخاب کنند.
کلید موفقیت در این فرآیند، آگاهی، صبر و استفاده از مشاوره حقوقی است. اگر سؤالی دارید یا نیاز به راهنمایی بیشتر دارید، با شماره‌های زیر تماس بگیرید:
- 021-88657789
- 021-58784
- 0998-1288800
ما در کنار شما هستیم تا این مسیر را با اطمینان طی کنید.
بررسی پرونده قتل های مشهور در ایران
سوالات متداول
اگر اموال معرفی‌شده توسط بدهکار به فروش نرود، چه اقداماتی می‌توانم انجام دهم؟
شما می‌توانید یکی از گزینه‌های قانونی را انتخاب کنید: معرفی مال دیگر برای توقیف و مزایده، قبول مال به قیمت ارزیابی‌شده، یا درخواست تجدید مزایده. همچنین، اگر فکر می‌کنید بدهکار با سوءنیت عمل کرده، می‌توانید با ارائه مدارک، درخواست جلب او را به دادگاه بدهید.آیا می‌توانم در صورت سوءنیت بدهکار در معرفی مال غیرقابل فروش، او را جلب کنم؟
بله، امکان جلب وجود دارد، اما باید سوءنیت (مثلاً معرفی عمدی مال بی‌ارزش) را با مدارک قوی اثبات کنید. همان گونه که در متن توضیح دادیم نظرها در این زمینه متفاوت است.اگر بدهکار درخواست اعسار بدهد، آیا جلب او متوقف می‌شود؟
بله، اگر بدهکار ظرف ۳۰ روز پس از اطلاعیه اجرایی درخواست اعسار ارائه دهد و آن را اثبات کند، جلب او تا زمان بررسی درخواست متوقف می‌شود. در غیر این صورت، جلب ممکن است.آیا معرفی هر نوع مالی توسط بدهکار مانع از جلب او می‌شود؟
خیر، اگر مال معرفی‌شده به دلیل سوءنیت (مثلاً بی‌ارزش بودن) به فروش نرود و بدهکار درخواست اعسار ارائه ندهد، جلب او ممکن است، مشروط به اثبات شرایط توسط طلبکار. قضات در این مورد نظرهای متفاوتی دارندچگونه می‌توانم مطمئن شوم که پس از عدم فروش مال، فرآیند به نفع من پیش می‌رود؟
با مشورت وکیل متخصص، مدارک لازم را به دادگاه ارائه دهید، روند را به‌صورت هفتگی پیگیری کنید و از قاضی بخواهید وضعیت را بررسی کند تا از پیشرفت پرونده و رعایت حقوق شما اطمینان حاصل کنید.
