چاقو کشی و مجازات آن
چاقوکشی به معنای آن است که فرد چاقویی را از غلاف خارج کرده باشد و با آن قدرت‌نمایی کند. زمانی که متهم چاقو را از جیب خود بیرون می‌آورد و با نمایش دادن آن موجب هراس مردم میشود، جرم چاقوکشی محقق خواهد شد. در این صورت طرف مقابل که متهم بر او چاقو کشید، می‌تواند علیه او شکایت کند.
جرم چاقوکشی باعث می گردد مردم جامعه احساس ناامنی کنند.
این اقدام خشونت آمیز معمولاً برای رسیدن به یک هدف غیر قانونی محقق خواهد شد.
در شرایطی ممکن است شخصی با چاقو کشی باعث ایجاد جراحت در دیگران بشود.
اگر متهم با چاقو جراحتی در طرف مقابل ایجاد کند، باید دیه پرداخت کند.
راه های اثبات جرم چاقوکشی
به منظور این که شخص بزهدیده، بتواند جرم چاقوکشی توسط متهم را اثبات کند، باید با ادله اثبات در امور کیفری آشنا باشد.
نکته قابل توجه در این خصوص این است که راه های اثبات جرم چاقوکشی هیچ تفاوتی با دیگر امور جزایی ندارد
و با همان دلایل اثبات می شود.
طبق ماده 160 قانون مجازات اسلامی، دلایل اثبات جرم عبارت است از :
اقرار کتبی و شفاهی، شهادت، قسامه و سوگند در موارد مقرر قانونی و علم قاضی است.
اقرار یعنی اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود ، و شهادت هم، اخبار شخصی غیر از طرفین دعوا به وقوع یا عدم وقوع جرم
توسط متهم یا هر امر دیگری نزد مقام قضایی است.
طبق ماده 201 قانون مجازات اسلامی، سوگند به معنای گواه قراردادن خداوند بر درستی گفتار اداء کننده سوگند می باشد.
علم قاضی هم یعنی، یقین حاصل از مستندات بین در امری است که نزد او مطرح می شود.
البته توجه به این نکته نیز ضروری است که هر کدام از ادله مذکور، دارای شرایط و ضوابطی بوده که در صورت عدم رعایت،
موجب اثبات جرم نمی گردد.
مجازات چاقو کشی
این روزها سلاح های سرد به دلیل مصارف متعدد در جامعه در دسترس اکثر افراد قرار دارند،
این امر باعث می شود تا افراد بزهکار برای انجام اعمال مجرمانه خود از این سلاح ها استفاده نماید،
لذا شاهد هستیم در اکثر موضوعات دعوای کیفری مسئله استفاده از سلاح هایی از قبیل چاقو و قمه در ارتکاب جرم بچشم میخورد،
بنابراین قانونگذار برای برخورد با این اشخاص و جلوگیری از این جرایم، مجازات هایی را در نظر گرفت.
طبق ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی، هر کس به وسیله چاقو و یا هر نوع اسلحه دیگر تظاهر به قدرت‌نمایی کند
یا آن را وسیله مزاحمت اشخاص یا اخاذی یا تهدید قرار دهد، یا با کسی گلاویز شود، در صورتی که از مصادیق محارب نباشد، به حبس از شش ماه تا دو سال و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
بر همین اساس قانون گذار بیان دارد هرکس ، از چاقو یا وسایل نظیر آن برای مقاصدی مانند خودنمایی، آزار و اذیت و … دیگران استفاده نماید، طبق مورد به مجازات ۶ ماه تا ۲ سال حبس و همچنین تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم میشود، و نکته حائز اهمیت این موضوع در این است که قانونگذار تنها این مجازات را برای افرادی در نظر گرفته است که قصد ایجاد مزاحمت برای دیگران یا تهدید و اخاذی را دارند،
لذا در صورتی که استفاده از سلاح به دلیل مقاصد دیگر مانند دفاع از خود یا ابزار کار مورد استفاده قرار بگیرد مجازاتی برای اشخاص در پی ندارد.