اثبات معامله شفاهی

امروز با مطلبی در خصوص اثبات معامله شفاهی در خدمت شما هستیم.

در فرهنگ ایرانی ضرب المثل های فراوانی وجود دارد که نشان از اعتبار حرف و سخن و توافق های شفاهی در اذهان مردم دارد. مثلا:

حرفش، حرف است.

حرف مرد یکی است.

مرد است و قولش.

حرف مرد دو تا نمیشه.

مرد کسی است که اگر سرش بره، حرفش نمیره…

اما سوال مهم و اساسی اینجا است که آیا توافق های شفاهی به لحاظ قانونی نیز معتبر هستند؟

اثبات معامله شفاهی

لزوم کتبی کردن همه چیز در روزگار ما و کاغذی شدن تمام امور بعضی اوقات ما را به این سمت سوق می دهد

که تصور کنیم توافق های شفاهی و لفظی اشخاص به لحاظ سختی اثبات در محکمه بی اعتبار است

حال آنکه به لحاظ قانونی این گونه نمی باشد و توافق های شفاهی نیز اگر اثبات گردد مانند توافق های کتبی محترم است و اعتبار دارد.

قرارداد در لغت به معنای پیمان و عهد است و در قانون مدنی قرارداد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در برابر یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری کنند و مورد قبول آنها باشد.

به عبارت دیگر برای الزام شخص به اجرای تعهدات ناشی از یک قرارداد، مهم این است که توافق دو یا چند اراده را بر انعقاد قرارداد احراز کنیم

که این توافق می تواند کتبی یا شفاهی و لفظی و حتی از طریق پست باشد

(این نوع عقد در حقوق به عقد مکاتبه ای معروف است).

نحوه اثبات قرارداد امر دیگری است و با استفاده از دلایل مختلف که در آیین دادرسی مدنی احصاء شده است می توان به اثبات قرارداد پرداخت

و بعد از اثبات قرارداد الزام به ایفای تعهدات قراردادی را علیه متعهد مطرح کرد اما این امر به هیچ وجه دلالت بر عدم اعتبار قرارداد شفاهی ندارد.

علل مکتوب نکردن قرارداد

افراد به علت های مختلفی به مکتوب کردن قرارداد خود علاقه نشان نمی دهند مثلا بعضی اشخاص به علت اعتمادی که به یک شخص دارند

به گفته ها و الفاظ طرف مقابل را قبول می کنند مانند دو شریکی که سالهای سال با اعتماد به یکدیگر در حال انجام تجارتی مشترک هستند.

در بعضی موارد نیز در فرهنگ مان قرارداد شفاهی حاکم است و امری است گریز ناپذیر.

حتی ما وکلای دادگستری با وجود آشنایی با قانون و علم به سخت تر بودن اثبات قرارداد شفاهی نسبت به قرارداد کتبی،

تن به قرارداد شفاهی می دهیم چون عرف حاکم بر جامعه این گونه شکل گرفته .

مثلا هیچ کدام از ما در رجوع به کابینت ساز، برق کار، لوله کش یا نصاب، برگه ای مکتوب تنظیم نمی کنیم که بیان گر حدود تعهدات طرف مقابل و حق الزحمه و شروط قراردادی باشد.

ادله اثبات در قرارداد شفاهی

اشاره شد که توافق های شفاهی اشخاص در حدود ماده ۱۸۳ و ۱۰ قانون مدنی معتبر است و بحث پیچیده در این میان نحوه اثبات این توافق ها است.

تجربیات ما در این زمینه اثبات قرارداد شفاهی

به عنوان مثال شخصی به دفتر وکالت ما رجوع کرد و اظهار می داشت که سال ها است در زمینه تولید لباس با شخص دیگری شریک است

و انبوهی از مدارک نیز به همراه داشت که نشان می داد این دو به رغم عدم وجود قرارداد کتبی با یک دیگر در زمینه تولید لباس شریک هستند

و سود حاصله نیز در تمام این سالها به صورت پنجاه پنجاه تقسیم می شده است

اما طرف مقابل به رغم وجود مدارک مزبور شراکت شفاهی منعقده را قبول نداشت

و اصرار داشت که طرف مقابل کارگر او بوده است و دادگاه برای احراز شراکت شفاهی فی مابین علاوه بر استماع شهادت شهود، قرار ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری نیز صادر کرد.

یا در دعاوی تخلیه عین مستاجره فراوان مشاهده می کنیم که در مقابل تقاضای تخلیه و دستور تخلیه از جانب موجر،

مستاجر ادعا می کند که قرارداد با موجر به طور شفاهی تا سال آینده تمدید گردیده است

و برای اثبات این امر به شهادت شهود استناد می کند.

یا در دعوای دیگری که آقایی ادعای شراکت شفاهی با خانم را داشت

برای اثبات ادعای خود به تحقیقات محلی و استشهادیه اهل بازار استناد کرد.

در مجموع برای اثبات قرارداد شفاهی می توانیم از تمامی ادله ای که قانون گذار در آیین دادرسی مدنی پیش بینی کرده است استفاده کنیم. از جمله شهادت شهود، تحقیقات محلی، کارشناسی و…

در اثبات قرارداد شفاهی شما باید با استمداد از تمامی دلایل حق خود را زنده کنید

چرا که حقی که ادعا شود اما اثبات نشود مانند حقی است که در واقع وجود خارجی ندارد.

در مشاهده ابلاغیه های خود مشکل دارید؟ به لینک مقابل مراجعه کنید.https://b2n.ir/a58769

اگر در این زمینه نیاز به مشاوره و راهنمایی دارید با شماره های ما تماس بگیرید.

اولین مشاوره شما به مدت ده دقیقه رایگان است.